Petroleum

De tocht naar de volgende halte was kort dus er was nog tijd om 's morgens eerst een extra tourtje in Sait-Paul en Borne te doen om de Tuc de Houns te zien. Dat was een heuvel waar vroeger een nederzetting heeft gestaan voor Saint-Paul gesticht werd op een heuvel even verderop. Dat oude dorp is verdwenen en verplaatst naar waar het nu is. We lazen ook het verhaal van de verzanding van de streek. Het meer is vroeger veel groter geweest, maar stilaan dichtgeslibt en verzanding blijft een probleem want er zijn nu kanaaltjes die daar een oplossing aan moeten bieden.
Net na 10 u gingen we door de bossen naar Parentis en Borne. We hadden alle slaapplaatsen op de kustweg van de site van het genootschap gehaald en ook deze keer hadden we een hotelletje gereserveerd voor 28 € pp in half pension... Omdat een supervriendelijke Française ons afsnauwde toen we wilden picknicken op een bankje in de schaduw op 'haar' privé terrein, liepen we wat verder tot bij het volgende bankje, dat al bij het hotelletje bleek te staan! Dat lag nog meer dan 3 km van het dorp en daar hadden we niet op gerekend. De zon is alle dagen wat meer katoen beginnen geven en het kwik sprong bijna uit de thermometer, dus die extra afstand lopen in de namiddag naar het dorp was niet echt een plezier. Bovendien stonk het onderweg. Om terug te keren besloten we een taxi te bellen en uit een gesprekje met de lieve bestuurster, vernamen we dat ESSO hier lang had gezeten om olie te winnen op het meer, vlak achter het dorp. Het bedrijf was onlangs verkocht aan een Canadese firma, Vermillion (de nullen voor de Engelstaligen en het donkerrood voor de Franstaligen?) en dat merkte je ook aan het aantal inwoners: 5000! In de dorpen lag dat tot nu toe rond de 1000, maat het steeg naar een veelvoud in de zomermaanden (bv tot 28000 in Lit et Mixe).