Moren

In de schitterende abdijkerk van de cisterciënzers onderweg kwam ik een pelgrimskoppel tegen dat vanuit Normandië te voet onderweg was naar Santiago. De man was al naar de dokter moeten gaan met een ontsteking aan de hiel; dan denk ik dat ik van geluk mag spreken dat ik alleen wat 'zere voeten en kuiten' heb tot nu toe. Ook zij waarschuwden me voor een slechte bewegwijzering tussen Poittiers en Tours. Ik ben alleszins die dag niet verkeerd gelopen.
Omdat ik de dag voordien mijn halte wat dichter bij Poittiers had gekozen, was ik tegen de middag al in de OT van de stad waar in het begin van de 8e eeuw de Moren werden tegengehouden in hun opmars door Europa. Historisch zou dat geen heldendaad geweest zijn van het leger van Karel Martel, want de Moren waren gewoon massaal terug naar Noord-Afrika geroepen om opstanden te onderdrukken, zodat het contingent soldaten te klein was om te kunnen winnen van Karel en zijn kornuiten.
In de pelgrimsopvang van het Emmaüsgenootschap mocht ik pas vanaf 5 u aanbellen, en dat kwam niet zo goed uit bij een vroege aankomst. Daarom had ik gekozen voor het onderkomen in het Groot Seminarie van Poittiers, dat heel rustig in een klein straatje ligt vlakbij de kathedraal en het oude baptisterium. Het was een gigantisch groot complex van de tijd dat er nog veel roepingen waren, met lange gangen vol spatieuze kamers en oude houten, krakende trappen.
Na de nodige beslommeringen volbracht te hebben van wassen en op de pc de blog aanvullen, heb ik in de vooravond in de grote achtertuin van het seminarie mijn Frans brood met kaas en wijn opgegeten en gedronken, om nadien nog naar de verlichte voorgevel van de Notre-Dame-la-Grande te gaan. Het is een voorbeeld van Romaanse kunst, die vanaf 22.30 een half uur met de oorspronkelijke oude kleuren belicht wordt. Naar mijn persoonlijke smaak is het 'kitsch'.