Muziekfestival

De wegen liepen tussen veel korenvelden, afgewisseld met zonnenbloemen en natuurlijk ook af en toe een paar wijnvelden, anders zouden ze de lekkere Pineau niet kunnen maken. De stukjes asfalt bleven weer tot een minimum beperkt. Bij het binnenwandelen van Saintes, loop je een hele tijd langs de jadegroene wateren van de Charentes. Dat is meteen de aanzet voor een stad waar veel te zien, beleven en beluisteren valt. Ik had me eerst goed laten 'voorlichten' door de OT, had dan iets gegeten en uiteindelijk heb ik daar op een pc kunnen werken (ik heb toen te vlug gewerkt en een aantal fouten gemaakt die ik vandaag heb verbeterd, dus even herlezen!).
Om 4 u ging de albergue open, die ik al 2 dagen voordien gereserveerd had. Er was niemand. Ik moest bellen en even later is de buurvrouw voor me komen opendoen. De permanentie had het laten afweten... Ik had haast, want de was moest weer gedaan worden en om 5 u zonden ze op een groot scherm, recht tegenover de wasserij, het openingsconcert van het Festival de Saintes van de avond voordien uit. Alleen Mozart op het programma met de symfonie n° 39 en een cantate. Schuin achter het scherm belde de paardenmolen regelmatig om te laten weten dat er een nieuwe ronde ging beginnen, in het park achter ons drumde een groep Afrikanen en aan de overkant van de rivier claxoneerde een Marokkaanse bruiloft. De clash van culturen.
Een kaartje voor het concert 's avonds met het Huelgas Ensemble van Paul Van Nevel kostte 30 € en dat vond ik te veel. Het was te laat geworden om Saintes te bezoeken. Dat combineer ik later dan wel een keer met het Festival.