Walter zou nog meestappen tot aan de rivier en dan zou ik alleen weer verder gaan. Ik had voor de lange etappes gekozen waarbij je de 2 bruggen oversteekt en wel om 2 redenen: het hinterland van Bordeaux met de grote wijnkastelen hadden op ons vorig bezoek met de fiets en de trein als bezocht (met een memorabel terrasje bij de plaatselijke 'Pauline et Paulette'), en ten tweede staken de pelgrims vroeger de te brede Gironde niet over met een bootje, omdat ze dat te gevaarlijk vonden. Ik volgde dus de oude pelgrimsroute.
De eerste 'stenen' brug (Pont de Pierre) over de Garonne was onder Napoleon gebouwd om er zijn troepen over te sturen richting Spanje. Toen dat veroverd was, heeft hij er zijn broer op de troon gezet. Aan de andere kant van de rivier is men volop bezig met stadsvernieuwing. Aan de oever is het eerste deel van het park klaar, aan de overkant van de straat staan reeds luxueuze appartementsblokken met zicht op de stad. Wat verderop hebben ze al plannen en zijn er nu inspraakrondes voor renovatie van oude industriële gebouwen tot een ecowijk.
Ik zag er een bijzonder gebouwtje met een metalen gevel in filigraan (het leek de rimpeling van water) zonder ramen. Daarnaast lag het architectenbureau BMD en er stond iemand buiten. De man vertelde dat het de watervoorziening was van het toekomstige 2e stuk van het park. Dat was dus heerlijk mooi vorm gegeven! Zelf hadden ze een terrasje dat even over het water hing om 's middags de boterhammetjes op te eten. Het was het mooiste zicht op de kaaien van Bordeaux aan de overkant, en ik mocht er een foto maken...
Na veel asfalt en een paar kastelen met de bijhorende wijnvelden, kwam de tweede brug, die over de brede bruine Dordogne. Ze is op het einde van de 19 e eeuw ontworpen door Eiffel en ziet er schitterend uit. Als ingenieur heeft hij dus meer gemaakt dan alleen de beroemde toren.
Na 35 km was ik dan bijna ter plaatse in Saint-André-de-Cubzac, een dorp van niks.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten