We wilden zeker niet te laat vertrekken als het weer zo warm zou worden als de dag voordien, dus de wekker stond om 6 u, met vertrek om 7 u. Bijna het hele stuk naar Sanguinet was over een eindeloze weg asfalt, tot we op het einde het bos ingingen en 'brandwegen' moesten gaan zoeken. Dat lukte tot net na die van 'les plantations' en toen liep het mis, dus ook het laatste stuk mochten we over de grote asfalt weg lopen, zonder berm, met de auto's rakelings naast ons.
Onder een loden zon arriveerden we tegen de middag in Sanguinet dat aan het grootste meer in de Landes ligt. Daar was opnieuw een albergue in het sportcomplex: een grote ruimte met 2 opklapbedjes in, een douche, toilet en een keukentje.
Het enige wat we konden bedenken bij die hitte was na een siësta een fiets te huren om even langs het water te rijden. We hebben echt alle kanten van het dorp gezien. Het viel vooral op dat er rond het meer geen huizen staan: overal is er plaats om te baden, er zijn plekjes met bomen en banken, er is een yachthaventje en er loopt een fietspad. Campings liggen weg van de strandjes.
Bij 35° in de schaduw wilden we geen heel menu eten met warme gerechten, dus de maaltijd bleef beperkt tot een 'salade landaise' en een 'carpaccio van canard'. Onder het bord, vond ik deze passende uitspraak van Jean Anthelme Brillat-Savarin: "le Créateur, en obligeant l'homme à manger pour vivre, l'y invite par l'appétit et le récompense par le plaisir'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten