Toen we opstonden goot het pijpenstelen. Gelukkig moesten we ons niet echt haasten omdat het cafe voor het ontbijt pas om 9 u openging en er slechts 11 km te lopen waren. Tegen de tijd dat we begonnen te stappen, was het gestopt met regenen. Ik kon niet goed vinden waar we precies moesten aanpikken bij de vorige dag volgens de beschrijving van de gids. We hebben het eerste stuk dan maar over de weg gelopen en halverwege de draad van de camino weer opgepikt. We hebben er zeker niet veel door gemist. Het is jammer dat er zo weinig stukken langs de kustlijn gaan. Je zit de hele tijd in het binnenland te lopen, vaak zelfs over het asfalt.
Voor de overnachting in Santillana had ik de parador gereserveerd. Zo zag Erick ook een andere kant van Spanje. Het oude gebouw uit de 17 e eeuw was wat te duur, maar in het 'nagebouwde' in originele stijl, konden we zeker niet klagen over de sfeer. Ik was al eens in Santillana geweest en toen was het even slecht weer. Jammer, want het is een soort 'museumstadje' waar vooral de collegiata de moeite loont. In de hele kloosteromgang en in de kerk zijn prachtige gebeeldhouwde kapitelen en oude reliëfs van religieuze taferelen te bewonderen. We hadden ruim veel tijd om alles te bezoeken en met een boek of tijdschrift in de zetel te kunnen genieten van de kamer. Erick had een bijlage van de Knack bij over Santiago, dat ik helemaal uitgelezen heb. Het essay vond ik een boeiend artikel; voor de rest maakt ieder zijn eigen camino. Eten in de parador blijft relatief goedkoop voor een verzorgde en lekkere maaltijd.
Na 10 dagen zonder pauze was dit even uitrusten voor mij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten