Het eerste stuk buiten Bayonne was wat te veel over asfalt, langs de spoorweg tot in Tarnos en dan verder naar het vakantiedorp aan het strand waar de TO lag. We kregen zelfs 2 verschillende outprints mee van de routebeschrijving en vanaf daar was het meteen door de bossen, over het strand met dun zand waar je zou wensen dat je kamelenpoten had! Er waren ook grote stukken via het fietspad, langs een rivier tot in Cap Breton. Daar wachtte de stoere kerktoren - die eruit ziet als een vuurtoren - ons op en de chambre d'hôte van een dame van zeker 80 jaar lag er op een boogscheut vandaan.
Na een wandeling door de stad via de jachthaven tot aan het strand, langs ontelbare restaurants die wedijveren voor het beste en goedkoopste menu, waren we blij dat Madam ons het restaurantje op de hoek bij haar aangeraden had. Het is hier nu allemaal nog rustig, maar je ziet dat de hele kustlijn erg toeristisch is, met een aaneenschakeling van vakantiehuizen, souvenirshops, lawaaierige bars en discotheken. Het knusse hotel-restaurantje serveerde een menu voor 18€ waar je bij ons alleen van kan dromen: 6 oesters of een coktail van mosseltjes en cèpes als voorgerecht, roodbaars of een magret de canard als hoofdgerecht en een Baskische appeltaart met slagroom, alles met veel stijl gepresenteerd. Dat het leven zich nu ook de hele tijd buiten afspeelt, maakt het allemaal nog leuker.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten