Caravan

De volgende etappe was een lange van bijna 34 km en de dag begon al slecht. We waren op tijd opgestaan, hadden vroeg ontbeten en voor 8 u al op pad gegaan. Na ongeveer 2 km ontdekten we echter dat we alle 2 onze pet vergeten waren in het hotel. Voor Walter is dat erger dan voor mij. De tocht vulde ook alle cliché's in van de Landes: eindeloze bossen, altijd plat, rechte wegen en oersaai. Op het einde van de lange tocht moesten we dan nog eens 5 km over het asfalst onder een loden zon. Ik ken nu het woord hiervoor: 'bruto'! Dit was echt geen leuke dag. als enige afwilsseling was ere het meer van Lion onderweg, maar het pad liep er niet eens langs!
In Lit et Mixte (de 't' ook uitspreken) was er een 'air de camping' waar we gereserveerd hadden. Die lag al voor het dorp en daar waren we niet rouwig om. Eigenlijk was het een boerderij geweest, die stilaan omgevormd was tot een camping. De dochter had een groot hart voor de pelgrimsroute van Santiago en had zichzelf daarom opgegeven om een refuge op haar domein in te richten in caranvans! Ze was nu voor het derde jaar open: het eerste jaar had ze geen 10 pelgrims gezien, vorig jaar een 40-tal en nu stond de teller al op 30! De persoonlijke en warme ontvangst van moeder en dochter was erg welkom voor ons na de zware tocht.
Na ons geïnstalleerd en gedoucht te hebben, konden we zelfs hun fietsen lenen om naar het dorp te gaan en de was te doen. Hier is dat overal mogelijk in een wasserij zoals bij ons. In minder dan een uur was de klus geklaard. In de zomer is er in het dorp ook een visrestaurant (nu alleen in het weekend open, en het was zondag!) dat een absolute topper is: Chez Vincent. Een 'plat de fruits de mer' voor 26 € pp deed alle leed vergeten.
's Nachts hebben we heerlijk geslapen in ons unieke huisje voor 2 op wieltjes. Het was volle maan.