Ongelooflijk dat we al aan de laatste etappe begonnen in Spanje. De wandeling klom de andere kant van de stad omhoog en zo konden we nog even nagenieten met een blik op 'la concha'. Voor de laatste keer was het bergop en -af naar Orion, een prachtig gelegen straatdorp verscholen in een diep uitgesneden dal waar een rivier doorliep met uitgang naar de zee. Daarna ging het verder langs de heuvelflank tot aan de ermita van Guadeloupe, een 18 e eeuws gebouwtje dat het veel oudere heeft vervangen en waar het zwarte beeldje van de maagd Maria in staat. Van daar konden we ook goed de kustlijn zien, met de bocht die gemaakt wordt in de golf van Bizcaya en zo verder noordwaarts zagen we de Landes liggen, plat als een vijg met een smalle kuststrook.
In Irun ligt de herberg niet zo heel ver van de spoorweg en daar kan je langs de rails het bord van RENFE zien dat op de grens staat. Walter heeft me een tour van de stad gegeven. Voor hem was het dit jaar de derde keer dat hij daar kwam: de eerste keer door de stofwolk, de tweede door het vliegtuig dat nooit vertrokken is naar Santiago en nu. De leukste enoteca en een designrestaurant vlak naast de spoorweg waar geen kat naartoe zou gaan, hebben er een geslaagde laatste avond van gemaakt!
Ook de hospita was een schat. Anna was française en werkte voor 14 dagen als vrijwilliger in Irun. De overkant van de grens lonkte duidelijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten