Soms is het goed even de vorige dagen te herlezen, want af en toe verander ik nog iets aan de tekst. Dat is nooit voor berichten van een week geleden, dus je hoeft echt niet tot beneden te scrollen, maar kijk nog eens snel naar de vorige 2 of hoogstens 3 berichtjes, ok?
Ik wil jullie ook bedanken voor alle leuke reacties!
Mijn tocht is erg eenzaam geworden. Ik wist in Santiago al wel dat ik de fysieke uitdaging aankon, maar nu ik in tegenovergestelde richting loop, bouw ik geen relaties meer op met medepelgrims en ik begin zelf ook zelden of nooit een gesprek met iemand. De mentale uitdaging is des te groter, ook al omdat dagelijks de weg zoeken veel meer inspanning vraagt dan haast blindelings de gele pijlen te volgen. De belasting is dubbel zo groot.
Daarom zijn jullie reacties zo belangrijk voor me. Een dikke kus voor al die warme woorden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beste Bert
BeantwoordenVerwijderenHoewel ik er niet vaak in luk om je blog te volgen is het steeds erg fijne literatuur ! Dat de eenzaamheid begint parten te spelen verbaast met niet en het feit dat je 'tegen de richting in ' loopt is daar natuurlijk niet vreemd aan. Toch was ook dat wellicht één van de redenen om deze tocht aan te vatten. Hopelijk heb je morgen een mooie zondag met een doorleefde liturgie in een stil klooster en kan dat je weer voldoende opladen om de tocht van je leven verder te zetten.
genegen groet
Nico
Dag Bert, Inderdaad, ik heb gemerkt dat je gesnoeid hebt in de tekst van Oviedo...Als je als eenzame pelgrim maandenlang ver van huis weg zwerft, kan ik perfect begrijpen dat je graag reacties ontvangt vanuit het thuisland. Je hebt een vlotte pen wat het zeer aangenaam maakt om al de avonturen te lezen.
BeantwoordenVerwijderenHier zijn de lessen gedaan en binnen een 10-tal dagen is het alweer proclamatie. Zo snel gaat dat.
Zeker weet ik dat je een doorzetter bent en je het zal volhouden tot het einde.
Groetjes,