Camino Sanabrés

Direkt achter de kerk van Granja splitste de camino. Links ging je de Sanabrés op en rechts volgde je de Plata verder. Ik had voor mezelf al lang geleden uitgemaakt dat ik voor de eerste optie ging. Eindelijk kon ik van die Plata af. Het is beslist erg mooi geweest, maar ik was het wat beu en wilde verandering. Die laatste etappes door de meseta met de eindeloze velden werden saai. Er stond geen boom om tegen te plassen. Niet dat mannen dat echt nodig hebben; ik maakte me echter wat zorgen voor de vrouwelijke pelgrims. Het graan stond nog niet hoog genoeg zodat ze er met hun achterwerk zedig in konden verdwijnen, dus hoe deden zij het dan? En er zittenminder vogels als er geen bomen zijn...
Vanaf het begin was de natuur anders. Die eerste tocht liep langs de Esla rivier ( die van de kruiswoordraadsels) en moest je via een flank omhoog langs een smal pad. Het is veel bergachtiger, bosrijker en gevarieerder.
De stop in Tábara heb ik doorgebracht met de eerste Belgen die ik ontmoet heb op de tocht. Ze wonen wel in Frankrijk, maar hebben altijd op Zurenborg in Antwerpen gewoond. Ik kon eindelijk gewoon in het Nederlands een conversatie doen.