Als je Ourense verlaat kan je 2 wegen volgen: een makkelijkere naar rechts en een moeilijke naar links. Natuurlijk ben ik links gegaan. Eerst wandel je langs het station en een grote weg met veel bedrijven, maar dan buigt de weg naar rechts en loop je 2 km een steile helling op. Het was hijgen en puffen. Daarna is het een schitterend pad tot in Cea, waar de albergue in een oud gebouw gehuisvest is. In Cea staan nog veel oude broodovens en het 'pan de Cea' is dan ook een keurmerk.
Walter zou die dag vertrekken met Vueling, eerst naar Barcelona en dan naar Vigo, om van daaruit een bus te nemen tot in Cea. Het leek allemaal goed te gaan tot ongeveer 10.10 u: hij zat al in het vliegtuig op Zaventem en moest er toen ineens weer uit. Er begon een lijdensweg die maar niet eindigde. We hebben veel contact gehouden en ik probeerde in te spelen op de laatste veranderingen om het hem mogelijk te maken in te pikken op de camino.
Het hele programma lag overhoop en ook mijn ziel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten