Het zat er al dagen aan te komen. José en Celsa hebben het helemaal verkorven. Hij is een verschrikkelijk bedillerig persoon, vrijt alle hospita's van de albergues op en doet overdreven sympathiek tegen iedereen. Gisteren had hij het allemaal weer gegeregd in de albergue van Fuenterroble: er was 1 aparte kamer waar hij met zijn vrouw sliepen, er was 1 kamer voor 4 waar hij zijn favorieten van het ogenblik legde (Lionel en Annie uit Nantes en een papa met zijn dochter uit Huelva) en de rest vloog op de grote slaapzaal.
Voor de volgende dag was hij ook alles aan het bedisselen met zijn kornuiten. Lionel zou met de auto meerijden, want zijn voeten lagen helmaal open en de vrouwen zouden met Eugen meelopen tot San Pedro. De wandelaars zijn hopeloos verloren gelopen door de dwaasheid van Chesa. Eugen was 's avonds doodop en lichtjes over zijn toeren, vertelde hij me vandaag.
Ik was gisteren eigenlijk blij dat ik wat verkeerd gelopen was, omdat ik zo toch makkelijk slapen had in Morille. Kort na mij kwamen de twee jongeren aan en ik ben dan in de bib gedoken. Groot was mijn verbazing toen ik bij terugkomst in de albergue José en Celsa zag. James en Astrid kregen een matrasje in het gemeentehuis en de spanjaarden namen hun bedden in. James was erg boos maar liet het niet merken. Een dag na zijn verjaardag moest hij dit meemaken. Er werd hen zelfs geen biertje getrakteerd of iets aangeboden om te eten. De maskers zijn afgevallen.
Ik heb een sterke band met de twee jongeren omdat we tot nu toe de enigen zijn die 'Rambo Day' tot een relatief goed einde gebracht hebben. Alle anderen hebben hem op de een of andere manier omzeild. (Ik had in het hostal in Aldeanueva wel een Rambo '3' leren kennen: een Duitser die 50 km per dag doet en de hele Via wandelt in 2 weken minder dan de gewone sterveling.)
Ik kan geen vriendelijk woord meer zeggen tegen dat Spaanse koppel. De padre van Fuenterroble (niet don Blas die in alle boekjes beschreven staat) had bij aankomst nog gevraagd wat het motief was van de tocht: religieus? spiritueel?
Het gaat alleszins om waarden en het is goed daar eens over na te denken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het psychologische aspect kan bij momenten veel zwaarder doorwegen dan het fysische, maar weet dat bijna gans onze klas je blog reeds heeft gelezen en met veel belangstelling volgt.
BeantwoordenVerwijderenDag Bert,
BeantwoordenVerwijderenwe zijn blij je weer te horen.
Het is toch dikwijls dat bij mensen die je vriendelijk acht er na enkele dagen een ander kantje boven komt.Ik heb ooit nen hollander weten zeggen "goei vrienden is als verse vis ,dat blijft drie dagen goed!" ik ben het nooit vergeten.Je zal nog genoeg toffe mensen tegenkomen geniet daar van, wij genieten alvast van je enorm boeiend reisverslag waar we dagelijks naar uitkijken,vele groeten Ann en Erick