Treintickets

De dag begon weer op 'stapritme' en dat is vroeger dan op een vrije dag. Voor het ontbijt hebben we zelf croissants gekocht en op de 'leien' van Orleans vonden we een hippe tent om daar een koffie bij te drinken. De weg uit de stad liep haaks op de rivier, dus moesten we de eerste 5 km door straten. Rond de stad liggen grote bossen en de gids liet ons afbuigen via het militaire kamp en zo een bospad op. Jammer dat het slechts voor even was. Het grootste gedeelte van de weg door het bos was over asfalt, soms met redelijk wat verkeer erop.
Toen we uit de schaduw van de bomen waren en aan het begin van het open veld, hebben we ons met 4 in het gras gevleid om te eten. Maryse had veel lekkers bij: komkommersla, romatomaatjes, ham, paté, kaas, artisjokken, enz. Te veel om alles op te krijgen. Bij de 'PECH-pauze' hoort ook een dutje en iedereen heeft een uiltje gevangen, vlak naast een veld waar de boer zijn koren aan het afdoen was.
Vanaf dan zagen we alleen nog velden op het plateau, zo ver het oog reikte. Vlak voor aankomst in Artenay, hadden we via de weg over de sporen moeten gaan, maar ik zag een voetgangersbrug die recht naar het stationnetje liep. Dat was veel handiger, want de 3 kompanen moesten hun tickets kopen om de volgende dag te vertrekken: Dirk en Maryse naar Orleans waar de auto stond en Bea naar Parijs om er de TGV te nemen naar Gent.
Ik had een motel geboekt in het dorp. Op weg ernaar toe kwamen we voorbij een terras waar het heerlijk zitten was voor een halve-liter-pint (het werden er zelfs 2!). Het was een Logis de France met 1 ster en viel meer in de smaak van de medestappers, dus we zijn er niet meer weggegaan. We hoorden bij het avondeten veel Nederlands: er zaten Oostvlamingen die onderweg waren naar Spanje en Nederlanders die de bergen in trokken. Het dorp ligt op een snijpunt van autostrades en is daarom een ideale plek om een lange reis in 2 te breken. Het bijhorende verkeer was een minpuntje.