5 minuten regen

Het had de vorige avond al fel geregend en 's ochtends zag de hemel nog steeds donkergrijs. Een paar meter voorbij mijn slaapplaats dook de camino opnieuw de velden in en alles leek prima te verlopen totdat ik in ... Ham was (waar ik niet moest zijn!). Ik was nochthans na vele dagen weer pelgrims tegengekomen en had altijd de GR-tekens gezien, 1 keer zelfs met het symbool van de camino eronder. Hoe kon dat? Walter had me ook de kaart van de streek meegegeven, zodat ik via een andere route naar een aanknopingspunt kon lopen, steeds langs kleine landwegen. Net bij de brug waar de aansluiting was, begon het even heel hard te regenen en was ik blij dat ik de dag voordien mijn paraplu terug gaan halen was.
Volgens mij heeft de man die de route heeft uitgetekend hem nooit zelf gelopen. Het pad naast het water was zo overwoekerd met metershoge netels dat je er niet door kon geraken. Aan de overkant zag ik vissers en een paar auto's aan de oever staan. Er moest dus ook daar een weg zijn en zo lukte het wel.
De hemel klaarde stilaan uit. Bij de picnickplaats werd afgeraden de 'verroeste brug' te nemen en om te lopen via het asfalt. Ik was wat ingedommeld, tot er een de vrouw voorbij kwam die haar hond uitliet. Ze vertelde me dat het perfect mogelijk was rechtdoor te lopen en dat de brug heus niet zou instorten. Vlakbij Saint-Quentin moest ik volgens de beschrijving het ondoordringbare linkeroeverpad nemen, terwijl ik aan de overkant een fietser zag voorbijkomen!?!? Misschien zou ik een paar aanpassingen kunnen suggereren aan de routeplanner?
Bij het binnenkomen van de stad was 'tristesse' troef die verdween naarmate je dichter bij het centrum kwam. Ik neem er mijn laatste rustdag voor ik aan de eindsprint van 10 etappes tot in Antwerpen begin.