Er komen heel wat reacties op mijn plannen. Velen begrijpen niet waarom ik terug kom naar Antwerpen.
Het eerste stuk van mijn tocht is een hele gewone pelgrimstocht die je in alle boekjes kan vinden: van Sevilla tot in Santiago de Compostella volg ik de Via de la Plata. Bij aankomst ga ik dit jaar zels een 'volle aflaat' verdienen. Het is dit jaar een Heilig Jaar en daar zijn twee zaken aan verbonden bij aankomst in Santiago: je mag binnen via een andere deur in de Kathedraal én je krijgt een volle aflaat.
Vanuit Santiago vond ik het heel belangrijk om weer terug te lopen naar waar mijn 'thuis' is, de wereld waarin ik alle dagen woon, werk, opsta en weer slapen ga. Ik wil op mijn vijftigste niet weglopen, op zoek naar een doel in mijn leven. Ik wil echt dat diepe gevoel van 'thuiskomen'.

De tocht is echt niet onoverkomelijk: als we op 4 april starten aan de kathedraal van Sevilla en we zouden aankomen op 31 augustus, dan liggen daar 150 dagen tussen. Er zijn ongeveer 127 dagmarchen, dus er is nog genoeg reserve om eens een rustdag in te lassen of even de toerist uit te hangen.

Gisteren heb ik alvast goede onderbroeken gekocht en ik viel achterover van de prijs.